Bo naszym celem jest sukces dziecka, dlatego w Wesołym Bobasie stosujemy metody pracy, które przynoszące najlepsze efekty:

Edukacja przez zabawę

Edukacja po przez zabawę z wykorzystaniem metod aktywizujących. Naszym maluszkom stwarzamy środowisko, które jest ciekawe i inspirujące, ale dające optymalne warunki do indywidualnego rozwoju we wszystkich sferach,  ale też atmosferę bezpieczeństwa, ciepła, życzliwości, a także pełnej akceptacji oraz szacunku co w połączeniu ze swobodną zabawą daje optymalny rozwój.

Elementy rozwoju dziecka wg. Knillów  
Ruch jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Towarzyszy mu od chwili narodzin przejawiając się w różnych formach: w zabawie, w aktywnym wypoczynku. Służy do wyrażania emocji, nawiązywania kontaktów i porozumiewania się. Podstawowe założenia metody, to rozwijanie przez ruch:
– świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego
– świadomości przestrzeni i działania w niej
– dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu

Dziecko poznaje więc własne ciało i przestrzeń, która je otacza, spotyka w niej innego człowieka, uczy się współpracować, zdobywa zaufanie do siebie i innych, a czując się bezpieczne może stać się twórcze.

Celem nadrzędnym zajęć jest rozwijanie świadomości i wrażliwości dzieci na wzajemne
kontakty, sygnały i reakcje.

Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz
Założeniem Metody Dobrego Startu jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych (czucie ruchu) i motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami czyli integracji percepcyjno- motorycznej.
Ćwiczenia prowadzą do większej harmonii rozwoju psychoruchowego: wyższego poziomu rozwoju i współdziałania funkcji intelektualnych (mowy, myślenia) i instrumentalnych (spostrzeżeniowo- ruchowych). Dzięki temu dochodzi do prawidłowego wykonywania czynności ruchowych we właściwym czasie i przestrzeni, w harmonii z czynnościami poznawczymi, w tym językowymi. Doskonalenie integracji percepcyjno- motorycznej i kompetencji językowych ułatwia w późniejszym czasie naukę czytania i pisania wszystkim dzieciom.

„Bajka na pogodę i niepogodę”- bajkoterapia dla dzieci wg. Marii Molickiej
Bajki czyli niezwykłe, pełne tajemniczości oraz ciekawych sytuacji opowiadania są doskonałym sposobem na rozwijanie u dziecka umiejętności społecznych i emocjonalnych. To także doskonały sposób na kształtowanie umiejętności twórczego myślenia, łamania schematów i stereotypów, budowania poczucia własnej wartości, generowania narzędzi do rozwiązywania problemów. W prosty sposób to co niemożliwe staje się możliwe.
Bajkoterapia to fantastyczna metoda, w której maluszki w przyjaznej atmosferze poznają świat uczuć i obowiązujących norm społecznych. Odnajdują siebie, znajdują potrzebne treści i rozwiązania. Uczą się i próbują. Testują rzeczywistość na bezpiecznym gruncie, która tak naprawdę nie niesie ze sobą żadnego zagrożenia. Bajkoterapia buduje kompetencje i uczy odpowiedzialności oraz pomaga w niwelowaniu lęków. Ponadto doskonale wspiera proces wychowawczy oraz psychiczny. To sposób na danie dziecku wsparcia w jego życiowych problemach.

„Dźwięki, które leczą” -muzykoterapia
Muzyka to wspaniałe zjawisko. Dzięki niej potrafimy wyrażać nasze emocje, rozładować gromadzące się napięcie, zrozumieć innych, przełamać kulturowe i społeczne bariery. Muzykoterapia to metoda postępowania wielostronnie wykorzystująca wpływ muzyki na psychosomatyczny rozwój dziecka. Poprzez różne elementy i rodzaje, zróżnicowane formy odbierania i uprawiania, muzyka wywiera leczniczy wpływ na maluszki. Muzykoterapia pomaga w ujawnieniu i rozładowaniu zablokowanych emocji i napięć, osiągnięcia integracji w grupie, poprawy komunikacji, nauki odpoczynku i relaksacji, usprawnienia funkcji percepcyjno – motorycznych, uwrażliwienia na muzykę i przyrodę, poprawienia kondycji psychofizycznej, wzrostu pozytywnego nastawienia do życia.

„… a Ja w domu mam chomika, kota rybki oraz psa ” – program opieki nad roślinkami
Edukacja dzieci, już od najmłodszych lat życia, jest podstawą i warunkiem do racjonalnego postępowania w duchu szacunku do flory i fauny i jej ochrony tu i teraz w nowej przyszłości. Dziecko z natury jest bacznym obserwatorem, dociekliwym badaczem, a uczucia w tym wieku przybierają różne formy, zarówno spontanicznych poszukiwań, jak i systematycznej pracy pod kierunkiem opiekunów. Dziecko to istota, która wchodzi intensywnie w relacje z bliższym i dalszym otaczającym je światem – jest więc elementem systemu ekologicznego. Dzieci mogą zaznajomić się ze światem roślin, zwierząt, z przyrodą nieożywioną – a także nauczyć się dostrzegać i przeżywać jej piękno. Obcowanie z przyrodą pozwala także na zdobycie wielu umiejętności i doświadczeń – co na pewno zaprocentuje w przyszłości.